کد مطلب:122754 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:391
آماده ی سفر آخرت باش
حضرت فرمود: «نعم استعد لسفرك، و حصل زادك قبل حلول اجلك.» آری، ای جناده! آماده ی سفر آخرت باش، و قبل از پایان عمر، توشه سفر آخرت را بدست آور. «و اعلم انك تطلب الدنیا و الموت یطلبك، و لا تحمل هم یومك الذی لم یأت علی
[ صفحه 160]
یومك الذی انت فیه» و بدان كه تو در جستجوی دنیا هستی در حالی كه مرگ تو را می جوید، و هیچگاه غم و اندوه فردا را كه نیامده، امروز مخور.
«و اعلم انك لا تكسب من المال شیئا فوق قوتك الا كنت فیه خازنا لغیرك» و بدان چیزی بیشتر از روزی ات به دست نمی آوری مگر اینكه آن مقدار زیادی را برای غیر خود انبان می كنی.
«و اعلم ان فی حلالها حسابا و فی حرامها عقابا، و فی الشبهات عتابا فانزل الدنیا بمنزلة المیتة، خذ منها ما یكفیك فان كان ذلك حلالا كنت قد زهدت فیها، و ان كان حراما لم یكن فیه وزر، فاخذت كما اخذت من المیتة و ان كان العتاب فان العتاب یسیر». و بدان كه در حلال دنیا حساب و در حرامش كیفر است و در چیزهای شبهه ناك (چیزهای كه انسان نمی داند حلال است و یا حرام) سرزنش و ملامت است.
پس دنیا را به منزله ی حیوان مردار قرار بده، و از آن به اندازه ی نیازت بردار، اگر این چنین مال را از حلال بدست آوردی در حقیقت به سعادت زهد و پرهیزكاری رسیده ای، و اگر از حرام برگرفته ای، گناهی ندارد مانند اینكه از حیوان مردار برداشته ای كه بر گرسنگان و نیازمندان تنگ دست، گوشت مردار حلال است، و اگر از چیزهای شبهه ناك برگفته باشی، زحمت سرزنش و ملامت بر تو آسان می گذرد.
«و اعمل لدنیاك، كأنك تعیش ابدا و اعمل لآخرتك كأنك تموت غدا.» برای دنیایت چنان كار كن كه گویا همیشه زنده خواهی بود ولی برای آخرتت چنان بكوش كه گویا فردا خواهی مرد.
«و اذا اردت عزا بلا عشیرة، و هیبة بلا سلطان، فاخرج من ذل معصیة الله الی عز طاعة الله عزوجل، و اذا نازعتك الی صحبة الرجال حاجة فاصحب من اذا صحبته زانك، و اذا خدمته صانك، و اذا اردت منه معونة اعانك، و ان قلت صدق قولك...» [1] .
اگر عزتی بدون خویش و اقوام می خواهی و بزرگی ات بدون سلطنت می خواهی پس، از ننگ و خواری گناه بپرهیز و به عزت و بزرگواری پیروی از خداوند عزیز روی آور.
[ صفحه 161]
اگر نیازی تو را وادار كرد كه با مردم باشی، پس با كسی همراهی كن كه تو را بیاراید، و اگر به او خدمت كردی، تو را حفظ و كند و اگر از او كمك خواستی یاری نماید و اگر چیزی گفتی، گفته ی تو را تصدیق كند....
[ صفحه 160]
یومك الذی انت فیه» و بدان كه تو در جستجوی دنیا هستی در حالی كه مرگ تو را می جوید، و هیچگاه غم و اندوه فردا را كه نیامده، امروز مخور.
«و اعلم انك لا تكسب من المال شیئا فوق قوتك الا كنت فیه خازنا لغیرك» و بدان چیزی بیشتر از روزی ات به دست نمی آوری مگر اینكه آن مقدار زیادی را برای غیر خود انبان می كنی.
«و اعلم ان فی حلالها حسابا و فی حرامها عقابا، و فی الشبهات عتابا فانزل الدنیا بمنزلة المیتة، خذ منها ما یكفیك فان كان ذلك حلالا كنت قد زهدت فیها، و ان كان حراما لم یكن فیه وزر، فاخذت كما اخذت من المیتة و ان كان العتاب فان العتاب یسیر». و بدان كه در حلال دنیا حساب و در حرامش كیفر است و در چیزهای شبهه ناك (چیزهای كه انسان نمی داند حلال است و یا حرام) سرزنش و ملامت است.
پس دنیا را به منزله ی حیوان مردار قرار بده، و از آن به اندازه ی نیازت بردار، اگر این چنین مال را از حلال بدست آوردی در حقیقت به سعادت زهد و پرهیزكاری رسیده ای، و اگر از حرام برگرفته ای، گناهی ندارد مانند اینكه از حیوان مردار برداشته ای كه بر گرسنگان و نیازمندان تنگ دست، گوشت مردار حلال است، و اگر از چیزهای شبهه ناك برگفته باشی، زحمت سرزنش و ملامت بر تو آسان می گذرد.
«و اعمل لدنیاك، كأنك تعیش ابدا و اعمل لآخرتك كأنك تموت غدا.» برای دنیایت چنان كار كن كه گویا همیشه زنده خواهی بود ولی برای آخرتت چنان بكوش كه گویا فردا خواهی مرد.
«و اذا اردت عزا بلا عشیرة، و هیبة بلا سلطان، فاخرج من ذل معصیة الله الی عز طاعة الله عزوجل، و اذا نازعتك الی صحبة الرجال حاجة فاصحب من اذا صحبته زانك، و اذا خدمته صانك، و اذا اردت منه معونة اعانك، و ان قلت صدق قولك...» [1] .
اگر عزتی بدون خویش و اقوام می خواهی و بزرگی ات بدون سلطنت می خواهی پس، از ننگ و خواری گناه بپرهیز و به عزت و بزرگواری پیروی از خداوند عزیز روی آور.
[ صفحه 161]
اگر نیازی تو را وادار كرد كه با مردم باشی، پس با كسی همراهی كن كه تو را بیاراید، و اگر به او خدمت كردی، تو را حفظ و كند و اگر از او كمك خواستی یاری نماید و اگر چیزی گفتی، گفته ی تو را تصدیق كند....
[1] ناسخ التواريخ، زندگاني امام حسن عليه السلام، ج 2، ص 147.